Μικρές ψηφίδες ύπαρξης

-Πραγματικά, σε βολεύουν τα μηχανικά μολύβια; Ποτέ δεν μπόρεσα να τα χρησιμοποιήσω. Πάντα κατέστρεφα τη μύτη και μετά έσπαγαν τα νεύρα μου. Για να αποφεύγω, λοιπόν, τις διαρκείς συντριβές, προτιμώ κάτι πιο συμπαγές, πιο στέρεο.

Γκράφιτι, στους πρόποδες του Λυκαβηττού, πίσω από το Ν.Ν.Α.

Πώς προέκυψε το στυλό, το μολύβι, ένα απλό χρηστικό αντικείμενο ως σημείο αναφοράς μιας συζήτησης μέσα στην τάξη και στην ώρα της έκθεσης; Αφορμή υπήρξε μία κίνηση (η αλλαγή της μύτης σε ένα μηχανικό μολύβι) που υπέπεσε στην αντίληψή μου. Ίσως και η ανάγκη να βρεθεί κάποια αναφορά ως μέσο για να «σπάσει» η νύστα της κάπως δύσκολης εκείνης, κρύας και πρωινής, ώρας.

Μπήκε στα σχολεία η Χρυσή Αυγή!

Η είδηση ότι χρυσαυγίτες βουλευτές εισβάλλουν σε σχολείο, όπου πρόκειται να γίνουν μαθήματα σε προσφυγόπουλα, προπηλακίζοντας και χτυπώντας δασκάλους, έπρεπε να σοκάρει. Η εικόνα του Λαγού (χωρίς την προσφώνηση «κύριος», δεν αρμόζει στον αναφερόμενο, άλλωστε) να απειλεί «θεούς και δαίμονες» έπρεπε να προκαλεί αποτροπιασμό. Και το γεγονός ότι γονείς ζήτησαν (ή έστω, αποδέχτηκαν) την παρουσία των νοσταλγών του Χίτλερ στο σχολείο, όπου φοιτούν τα παιδιά τους, θα έπρεπε να προβληματίζει. Το ακόμα χειρότερο, όμως, είναι ότι η κατάσταση αυτή έχει πάψει να προξενεί έκπληξη, καθώς αποτελεί έναν ακόμα -αναμενόμενο- κρίκο της αλυσίδας που εγκλωβίζει όλο και σφιχτότερα στην ασχήμια την κοινωνία μας.

Οι ανεμόμυλοι και οι δράκοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, αφού έκανε λόγο για το –καθιερωμένο, πλέον, στο στόμα σχεδόν όλων των πολιτικών- «άλμα προς τα εμπρός» που αναμένεται να κάνει η χώρα, ανέφερε και ότι το 2017 θα είναι έτος «τομή» στο χώρο της εκπαίδευσης. «Για να ξεφύγουμε επιτέλους από ένα σχολείο-εξεταστικό κέντρο και να υλοποιήσουμε το πάγιο αίτημα για ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση». Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει την πρόθεσή της για αλλαγές στο χώρο αυτό, από Υπουργίας κ. Φίλη. Αυτό όμως που πρέπει να προσέξει είναι ότι η έννοια «μεταρρύθμιση» δεν ταυτίζεται απαραίτητα με κάτι θετικό και γόνιμο.

Ο Υπουργός, κ. Γαβρόγλου, σε πρόσφατη επιστολή του προς τους «θεσμούς», επικαλέστηκε την ανάγκη μεταρρύθμισης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καταφερόμενος στο κείμενό του ενάντια στα φροντιστήρια και τονίζοντας ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει ένα καίριο χτύπημα εναντίον τους. Συγκεκριμένα, τα φροντιστήρια κατονομάστηκαν ως   η «σκιώδης εκπαίδευση» στη χώρα, ενώ κατηγορήθηκαν για τον «καταστροφικό και αλλοτριωτικό τους ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία», για «νόθευση της πραγματικής εικόνας της εκπαίδευσης» και «υποβάθμιση του ρόλου του σχολείου». Για τους παραπάνω λόγους κρίθηκε αναγκαίος ο «περιορισμός του ρόλου της παραπαιδείας, η οποία, ιδιαίτερα στη λυκειακή βαθμίδα, λειτουργεί ανταγωνιστικά και υπονομευτικά στο Λύκειο». Με κάθε σεβασμό προς τον κ. Υπουργό, η ανάγνωση της κατάστασης αναφορικά με τα προβλήματα στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με τον τρόπο και με τη λογική που επιχειρήθηκε, δεν φανερώνει θάρρος, αλλά ατολμία. Η δαιμονοποίηση του εύκολου στόχου είναι ένα εύκολο μέσο να «θολώσει» κανείς τα νερά και να αποπροσανατολίσει από το πραγματικό πρόβλημα που είναι οι δομικές, πλέον, και σοβαρές δυσλειτουργίες στο χώρο της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και η εν γένει νοοτροπία.