«Οι θιασώτες της ομοφυλοφιλίας λένε ότι η αγάπη δεν έχει σύνορα. Φυσικά και δεν έχει σύνορα. Το ζήτημα όμως είναι το πού κατευθύνεται (…). Η αγάπη ενός πατέρα προς την κόρη, αγάπη που είναι διαφορετική της πατρικής, είναι έγκλημα (…). Η αγάπη στην παιδοφιλία είναι έγκλημα, γιατί να είναι διαφορετικό η αγάπη στην ομοφυλοφιλία»; Τάδε έφη από βήματος Βουλής ο κύριος Κατσίκης των ΑΝΕΛ στις 8/5/2018, κατά τη συζήτηση για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Την επόμενη ημέρα, όμως, ανασκεύασε, προφανώς κατόπιν υποδείξεων: «Μίλησα για το πόσο αθώα είναι η αγάπη, δεν είπα ότι ομοφυλόφιλος είναι σαν τον παιδόφιλο. Ο παιδόφιλος είναι εγκληματίας. Δεν είπα ότι είναι εγκληματίας ο ομοφυλόφιλος». Κρατάω από την πρωταρχική του δήλωση το εξής απόσπασμα: «Η αγάπη στην παιδοφιλία είναι έγκλημα, γιατί να είναι διαφορετικό ή αγάπη στην ομοφυλοφιλία», όπου και φαίνεται με σαφήνεια η ταύτιση της ομοφυλοφιλίας με την παιδοφιλία με κοινό παρονομαστή και των δύο την εγκληματική φύση της αγάπης αυτής. Δεν υπάρχει καμία ασάφεια εδώ, αλλά ένα καθαρό νόημα. Η διορθωτική δήλωση μάλλον περιττεύει, καθώς ανταποκρίνεται σε ένα πιθανό εκφώνημα τελείως διαφορετικής πρόθεσης που δεν πραγματώθηκε ποτέ.
